Mümin kardeşlerini sık sık ziyaret etmek: Din ve dünya hususunda onlarla müzakere ve istişareyi unutmamak. Sıkıntıları paylaşma, yük olmaya değil, yük kaldırmaya çalışmak. Her şeyde, itidalli olmaya gayret etmek: Hiçbir şeyde ifrat ve tefrite düşmemek. İslami muaşeret adabına riayet etmek: Bu adabı İslami kaynaklardan örenip insanlarla diyaloglarında onları göz önünde bulundurmak. Ahlaklı davranmayı, kibirden, gururdan, kendini beğenmişlikten, başkalarını tahkir etmekten, kalp kırmaktan, gıybetten, dedikodudan, söz taşımaktan ve kısacası, arabozucu, fitne fesada yol açacak her söylem ve eylemden uzak durmak, insanlarla müdara etmeye ve kendisi için istediği ve beğendiği şeyleri başkası için de istemek, istemediği ve beğenmediği şeyleri başkası için de istememek, insanların hayrını istemek, onlara karşı hüsnü zan ve iyi niyet beslemek… Sürekli korku ve ümit arasında bulunmak: Evet hadislerde de geçtiğim üzere müminin Allah’tan korkusu ve rahmetine umudu dengeli olmalı ve birbirine galebe etmemelidir. Bu denge bozulursa, insanın dünya ve ahireti de bozulur Allah muhafaza. Sürekli iffet ve izzet-i nefse sahip olmak: İzzet ve haysiyetini zedeleyecek her türlü söylem, eylem ve davranıştan uzak durmak. Kul hakkına çok ama çok hassas davranmak: Haklar iki kısımdır, maddi haklar ve manevi haklar. Birisinin gıybetini etmek, kalbini kırmak, haysiyetiyle oynamak, iftira etmek, tahkir edip küçümsemek gibi şeyler manevi hakların ihlalidir. Maddi haklar da bellidir zaten. Evvela hak ihlali yapmamaya özen göstermek, Allah muhafaza yapıldığında da bir an önce helallik alıp telafi etmek gerekir; aksi takdirde kulun rızası alınmadan Allah’ın rızasını almak mümkün değildir. İnsan hayatında bu özelliklere özen gösterirse Allah katında ve halk içerisinde beğeni kazanır daha takvalı ve güvenilir kişilerden olur.