Çocukların ebeveynleri ile ilişkilerini şekillendiren temel faktör anne ve babanın tutum ve davranışlarıdır. Anne ve babanın takındıkları tutumlar, çocukları ile aralarındaki ilişkiyi düzenler. Okul öncesi dönemde çocuklar anne babalarıyla özdeşim kurarlar. Çocuk için anne ve babası tek otorite figürüdür. Çocuk anne babanın kendisine verdiği tepkiye göre kendi davranışlarını düzenler ve başkalarına karşı da o şekilde bir tutum geliştirir. Anne babanın sağlıklı tutumları çocuğun sağlıklı bir benlik geliştirmesini sağlar. Bu yüzden ebeveyn tutumları oldukça önemlidir. Peki yaygın görülen anne baba tutumları nelerdir?  1. Baskıcı ve Otoriter Anne-Baba Tutumu: Aile katı, kuralcı ve disiplinlidir. Cezanın eşlik ettiği bu katı tutumla yetişen çocuklar ürkek, çekingen, kendine güveni olmayan veya çok zayıf, başkalarının etkisi altında kalabilen bir yapıya sahip olabilirler.  2. Aşırı Hoşgörülü Anne-Baba Tutumu: Aile tüm hayatını çocuğun istek ve arzusuna göre belirler. Çocuğa aşırı sevgi gösterilir. Bütün tutumları dengesiz ve çocuk merkezlidir.Böyle ailelerde yetişen çocuklar; bencil, sevgi arsızı, kural tanımayan, doyumsuz kişilik yapılarına sahip olabilmektedirler. Bu çocuklar sosyal hayatta geçimsiz, sosyal yönleri zayıf ve benmerkezci bir yapıya sahip olabilirler. 3. Kararsız ve Dengesiz Anne-Baba Tutumu: Anne babanın çocukla ilgili bir konuda farklı kararlar vermesi, farklı zamanlarda kendileriyle dahi çelişmesi söz konusudur. Bu sebeple çocuk hangisine uyacağına karar verememekte çoğunlukla tepki vermemeyi tercih etmektedir. Bu tip ailelerde yetişen çocuklar genellikle kararsız, her türlü etkilenmeye açık, tutarsız, çabuk karar değiştirebilen çocuklardır. Aynı zamanda duygusal açıdan zayıf bir yapıya sahip olmaları da mümkündür.  4. Aşırı Koruyucu Anne-Baba Tutumu:   Çocuğun her an kontrol altında tutulduğu, aşırı ilgi gösterildiği aile tipidir. Bu tip ailelerde yetişen çocuklar, aileye aşırı bağımlı, özgüveni eksik, duygusal açıdan zayıf yapıda olabilmektedirler. Bu bağımlılık hali genelde ömür boyu sürmekte ve ailesinden gördüğü şeyleri eşinden de beklemektedirler.  5. Demokratik Anne-Baba Tutumu: İdeal aile tipidir. Bu tip ailede temel kural ve kısıtlamalar haricinde çocuklar özgür bir şekilde, fakat sorumluluklarının bilincinde olarak yetişirler. Yani çocuk ailede birey olarak kabul edilir. Özgüvenleri tam, sosyal ilişkileri kuvvetli ve geleceğin ideal yetişkin adaylarıdır.  6. Serbest Anne-Baba Tutumu: Bu tutumdaki aileler çocuklarının doğru veya yanlış hiçbir davranışlarına karışmaz. Ailede çocuğun istekleri ön plandadır. Bu durum genellikle tek çocuğa sahip ailelerde görülmekle birlikte bu tutumla büyüyen çocuklar büyüdüklerinde de istedikleri olmadığında hayal kırıklığı yaşamaya devam ederler.  7. Reddedici Anne-Baba Tutumu: Çocuğun sağlık hizmetleri de dahil olmak üzere bakımını aksatarak çocuğun istenmediği hissettirilir. Bu tip ailelerde yetişen çocuklar kendisinden daha zayıf olanı ezme, tüm çevresine karşı nefret besleme, kimseye güvenememe, çevresindekilere düşmanca tutum sergileme düşüncelerine sahip olabilirler.  8. Mükemmeliyetçi Anne / Baba Tutumu: Bu tip aileler genellikle kendilerinin yapamadıklarını, yaşayamadıklarını çocuklarından bekleyen ailelerdir. Genellikle benmerkezci bireylerin oluşturduğu bu ailelerin çocuklarında; yaptığı işi beğenmeme, yetersizlik duygusu, devamlı olarak başkalarını mutlu etmeye çalışma görülebilir.