Merve Tunç
Köşe Yazarı
Merve Tunç
 

Çocuklarda Ayrılık Kaygısı Bozukluğu Nedir?

  Ayrılık Kaygısı Bozukluğu Nedir?  Amerikan Psikoloji Derneği (APA) Ayrılık Kaygısı Bozukluğu’nu, çocukluk veya ergenlik döneminde ortaya çıkan bir anksiyete bozukluğu olarak tanımlar. Bu bozukluk, çoğu bebek ve küçük çocuğun yaşadığı ayrılık kaygısı ile aynı değildir. İkisi, kişinin evinden veya ailesinden ayrılma korkusu içermesiyle birbirine benzese de Ayrılık Kaygısı Bozukluğu gelişimsel sürece uygun olmaması ve uzun süre devam etmesi yönüyle bebeklerde ve küçük çocuklarda görülen ayrılık kaygısından ayrılır. Ayrılık kaygısı bozukluğu belirtileri nelerdir? • Sürekli olarak bir ayrılık gerçekleşeceğini beklemek ve endişelenmek. • Ayrılık sonrası oluşabilecek korkunç şeyler düşünerek kaygılanmak. • Ayrılığa yol açabilecek olaylar üzerinde sürekli düşünmek. • Okula gitmeyi reddetmek. • Evin dışında veya ebeveyn yanında değilken uyuyamamak. • Baş ağrısı, mide bulantısı veya kusma gibi fiziksel problemler yaşamak.   Sıklıkla çocuklarda ve ergenlerde görülse de güncel yetişkinler de ayrılık kaygısı bozukluğu yaşayabilmektedir. Yapılan araştırmalar, çocukların yaklaşık %4.1’inde ayrılma kaygısı bozukluğu görüldüğünü ve doğru zamanda tedavi edilmediği takdirde bu  bireylerin %36.1’inin yetişkinlik döneminde de bu durumu yaşamaya devam edebileceğini göstermektedir.   Ayrılık Kaygısına Neler Sebep Olabilir? Ayrılık kaygısının nedenleri kesin olarak bilinmemektedir. Ancak ortaya çıkma riskini artıran birkaç faktör bulunmaktadır. Yapılan araştırmalara göre genetik faktörler de bunlardan biridir. Yani bazı çocuklar ayrılık kaygısı yaşamaya daha yatkın olabilirler. Çocuğun ailesinde kaygı ve depresyon geçmişi olması da risk oluşturan faktörlerden biridir. Bazı araştırmalarsa çevresel faktörlerin genetik faktörlerden daha etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Çevresel risk faktörlerinden bazıları ise şunlardır: • Ebeveynlerin çocuğa karşı soğuk,mesafeli ve ilgisiz bir tutumda olması. • Ebeveynlerin çocuğa karşı aşırı korumacı ve ilgili olması.  • Ebeveynlerin çocuğun davranışları ve duygularına sürekli müdahale etmesi.   Ayrıca anne, baba ya da bakım veren kişilerin yokluğu veya ölümü ve ebeveynlerin boşanması gibi bazı travmatik deneyimlerin de çocuklarda ayrılık kaygısı bozukluğu riskini artırabileceği düşünülmektedir.   Ayrılık kaygısı bozukluğu olan bir çocuğun ebeveyni olmak da zorlayıcı bir durumdur. Bu tür durumlarda süreci daha kolay sürdürmek için çeşitli destek gruplarına başvurup sizinle benzer şeyler yaşayan ailelerle deneyimlerinizi paylaşabilir, bir profesyonelden yardım alabilirsiniz.    
Ekleme Tarihi: 12 Nisan 2022 - Salı

Çocuklarda Ayrılık Kaygısı Bozukluğu Nedir?

 

Ayrılık Kaygısı Bozukluğu Nedir? 

Amerikan Psikoloji Derneği (APA) Ayrılık Kaygısı Bozukluğu’nu, çocukluk veya ergenlik döneminde ortaya çıkan bir anksiyete bozukluğu olarak tanımlar. Bu bozukluk, çoğu bebek ve küçük çocuğun yaşadığı ayrılık kaygısı ile aynı değildir. İkisi, kişinin evinden veya ailesinden ayrılma korkusu içermesiyle birbirine benzese de Ayrılık Kaygısı Bozukluğu gelişimsel sürece uygun olmaması ve uzun süre devam etmesi yönüyle bebeklerde ve küçük çocuklarda görülen ayrılık kaygısından ayrılır.

Ayrılık kaygısı bozukluğu belirtileri nelerdir?

• Sürekli olarak bir ayrılık gerçekleşeceğini beklemek ve endişelenmek.

• Ayrılık sonrası oluşabilecek korkunç şeyler düşünerek kaygılanmak.

• Ayrılığa yol açabilecek olaylar üzerinde sürekli düşünmek.

• Okula gitmeyi reddetmek.

• Evin dışında veya ebeveyn yanında değilken uyuyamamak.

• Baş ağrısı, mide bulantısı veya kusma gibi fiziksel problemler yaşamak.

 

Sıklıkla çocuklarda ve ergenlerde görülse de güncel yetişkinler de ayrılık kaygısı bozukluğu yaşayabilmektedir. Yapılan araştırmalar, çocukların yaklaşık %4.1’inde ayrılma kaygısı bozukluğu görüldüğünü ve doğru zamanda tedavi edilmediği takdirde bu  bireylerin %36.1’inin yetişkinlik döneminde de bu durumu yaşamaya devam edebileceğini göstermektedir.

 

Ayrılık Kaygısına Neler Sebep Olabilir?

Ayrılık kaygısının nedenleri kesin olarak bilinmemektedir. Ancak ortaya çıkma riskini artıran birkaç faktör bulunmaktadır. Yapılan araştırmalara göre genetik faktörler de bunlardan biridir. Yani bazı çocuklar ayrılık kaygısı yaşamaya daha yatkın olabilirler. Çocuğun ailesinde kaygı ve depresyon geçmişi olması da risk oluşturan faktörlerden biridir. Bazı araştırmalarsa çevresel faktörlerin genetik faktörlerden daha etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Çevresel risk faktörlerinden bazıları ise şunlardır:

• Ebeveynlerin çocuğa karşı soğuk,mesafeli ve ilgisiz bir tutumda olması.

• Ebeveynlerin çocuğa karşı aşırı korumacı ve ilgili olması. 

• Ebeveynlerin çocuğun davranışları ve duygularına sürekli müdahale etmesi.

 

Ayrıca anne, baba ya da bakım veren kişilerin yokluğu veya ölümü ve ebeveynlerin boşanması gibi bazı travmatik deneyimlerin de çocuklarda ayrılık kaygısı bozukluğu riskini artırabileceği düşünülmektedir.

 

Ayrılık kaygısı bozukluğu olan bir çocuğun ebeveyni olmak da zorlayıcı bir durumdur. Bu tür durumlarda süreci daha kolay sürdürmek için çeşitli destek gruplarına başvurup sizinle benzer şeyler yaşayan ailelerle deneyimlerinizi paylaşabilir, bir profesyonelden yardım alabilirsiniz.

 

 

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve gebzehurses.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.