Freud'a göre, saldırganlık insanda varolan iki kuvvetli güdüden biridir. Yalnızca çocuklar değil tüm bireylerin büyük bir çoğunluğu engellendiklerinde veya kendilerine zarar verildiğinde kendilerini korumak için saldırgan davranışlarda bulunabilirler. Böyle durumlarda kişinin saldırgan bir yapıya sahip olduğu değil duruma göre tepki gösterdiği düşünülür. Nitekim çocuklarda da durum aynıdır. Çocuklarda görülen saldırganlık ve şiddet eğilimi bebeklikten başlayıp ergenliğe kadar uzanabilen bir süreçtir. Bebeklik döneminde karşımıza öfkelenme, ağlama, eli ve kolu başta olmak üzere uzuvlarını bir yerlere vurma olarak çıkabilir. Bir sonraki yaş döneminde ise eşyaları yere atma, birilerine vurma, saç çekme ve ısırma gibi başkalarına fiziksel olarak zarar verme şeklinde görülebilir. Sözel saldırganlıkla yetinebildiği durumlar da gözlenebilir. Bu tür davranışlar özellikle ergenlik çağına doğru ciddi problemlere yol açabilir.  Çocukta güven duygusunun eksik olması bu tür davranışların ana nedenlerinden biridir fakat birçok problemli davranışta olduğu gibi saldırganlık ve şiddet eğiliminde de aile ve aile içi ilişkiler oldukça önemli ve etkili bir faktördür.   Çocuğu saldırganlık ve şiddete iten aile ve çevre kaynaklı nedenlerden bazıları şunlardır:  Çocuğun ihtiyaçlarının karşılanmaması, Ailedeki büyük değişimler (boşanma, taşınma, iflas, fakirlik, ölüm, hastalık), Aile içi şiddet, Kalıtımsal nedenler, Fiziksel cezalandırmalar, Televizyon, çizgi film ya da filmler aracılığıyla gördüğü şiddet sahneleri, Aile içindeki anne baba tavrı ve bu tavırlar arasındaki uyumsuzluklar (aşırı ilgi-ilgisizlik, sert cezalandırmalar, sevgi ve hoşgörü eksikliği, çocuğu dayakla terbiye etmeye çalışmak), Yaşanılan çevrede bu tür olayların sık olup normal karşılanması, Çocukların özellikle şiddet uygulaması yönünde cesaretlendirilmesi, Şiddet davranışlarının özendirilmesi.  Çocuklardaki saldırganlık ve şiddet eğilimini kolay atlatmada ailelerin ve öğretmenlerin çocukla olan iletişim ve ona olan davranışları çok önemlidir.       * Öncelikle çocuğu saldırganlık ya da şiddet uygulamaya yönlendiren durumlar tespit edilip yapılabiliyorsa ortadan kaldırılabilir.       * Yaşadığı problemler hakkında konuşmaya cesaretlendirip özgüven çalışmalar yapılabilir.       * Şiddet ve saldırganlık içeren film ve programlardan uzak tutulmalıdır.       * Empati duygusunu geliştirmesi için  çalışmalar yapılabilir ve kendi yanlış davranışlarını içeren hikayeler oluşturulup yanlışlarını farketmesi sağlanabilir.        * Çocuğun saldırganlık davranışlarına karşı tolerans gösterilmemelidir.       * Çocuğa kesinlikle şiddet uygulanmamalıdır. Unutmayın çocuklar sizlerin aynasıdır ve siz ona şiddet uyguladığınızda o da bu davranışı başka birine gösterecektir.        * Çocuğun olumlu ve uysal davranışlarında onu takdir edip ödüllendirmek önemli bir gelişme sağlayabilir.        *Bu davranışları sergilediğinde çocuğumuza bağırmak kadar ona gülmek ya da dalga geçmek de saldırganlık davranışını arttırabilir.       *Çocuğunuzun kızgın olduğunu hissettiğinizde duygularını ifade etmesini sağlamak önemlidir.       *Her şeyde olduğu gibi çocuğunuzla sağlıklı iletişim kurmak önemlidir.       *Ve çocuğunuzun saldırganlığının önüne geçemediğinizde uzman yardımı almaktan kaçınmayın.