Bazen bazı kötü olaylar yaşadığımızda ve etkilenen biz değil de başka biri olduğunda “Neden ben değil de o yaralandı?”, “Neden benim başıma gelmedi?” gibi bazı soruları kendimize sorup dururuz. Hatta ardından “Keşke ben..” şeklinde başlayan cümleler kurmaya başlarız. Fakat çoğunlukla bu durum isteğimiz dışında gerçekleşir ve suçluluk duygumuz artar. Hayatta Kalma Sendromu ya da Suçluluğu denen bu durumda kişi yaşanan olayda herhangi bir hatası olmasa dahi suçluluk duyar. İlk olarak 1960’lı yıllarda tanımlanan sendrom, benzer şekilde bir yakını intihar eden kişilerde, kurtarma ve acil servis personelinde, toplu işten çıkarmaların söz konusu olduğu işyeri çalışanlarında gözlenebilmektedir. Belirtileri Nelerdir? -Olayı tekrar tekrar yaşamak ve o anıda takılı kalmak, -Kabuslar görmek -Sürekli başınıza gelen kötü olayı düşünmekten kendinizi alamamak, -Yeterince iyi olmadığını düşünmek, -Sinirli, kızgın, öfkeli olmak, -Yaşananları atlatmakta güçlük yaşamak yaygın gözlenen belirtilerdendir. Ayrıca bu sendromu yaşayan kişilerde kaygı, depresyon, sosyal anlamda geri çekilme, uyku problemleri, fiziksel şikayetler, alkol ve/veya madde kullanımı gibi durumlar görülmektedir. Bu kişiler diğerleri hayatını kaybederken kendilerinin yaşıyor olmalarından dolayı suçluluk duymakta, diğerlerinin hayatını kurtaracak bir şeyler yapmış olmaları gerektiğini düşünmekte ve zaman zaman diğerlerinin ölümü için kendilerini suçlamaktadırlar. Unutmamak gerekir ki bu sendrom aslında travma sonrası stres bozukluğunun sonuçlarından biridir ve temelinde pişmanlık ve suçluluk bulunmaktadır. Neler Yapılabilir? -Duygularınızı bastırmak ya da onlardan kaçınmak yerine onları kabul edip yaşamanıza izin verin. -Düşüncelerinizi ve hislerinizi paylaşmaktan ya da konuşmaktan çekinmeyin. -Farkındalığınızı artırmak için egzersizler deneyin. -Kendinizi sosyal hayattan izole etmek yerine daha çok katılmaya çalışın. -Temel ihtiyaçlarınızı ve kişisel bakımınızı yerine getirmeye çalışın. Suçluluk hissi doğrultusunda kendinizi cezalandırmak adına bunlardan mahrum bırakmaya istek duyabilirsiniz. Fakat unutmayın iyileşmek kendimize dönmekle başlar. -İyilik yapmayı deneyebilirsiniz. -Yardım almaktan çekinmeyin. Aşamadığınız psikolojik durumlar varsa uzman birinden yardım almanız, bu durumu aşma yolunda size yardım edecektir.