Zaman zaman yaşadığımız bazı olumsuzlukları yemek yerken, yolda yürürken, boş zamanlarımızda hatta geceleri öyle çok düşünürüz ki uykularımızı dahi kaçırır değil mi? Hepimizin “keşke şunu söyleseydim, keşke böyle yapsaydım” dediğimiz anlar vardır. Peki bunun psikolojide bir adı olduğunu biliyor muydunuz?  Ruminasyon; olumsuz düşüncelerin zihinde tekrarlı şekilde devam etmesidir. Amerikan Psikoloji Derneği ise ruminasyonu; diğer zihinsel aktivite biçimlerine müdahale eden, aşırı, tekrarlayan düşünceler veya temalar içeren takıntılı düşünme olarak tanımlamaktadır. Zihinsel geviş getirme olarak da bilinenin bu durum adını geviş getiren hayvanlarda midenin ilk bölümü olan rumenden almaktadır.  Ruminasyon hepimizin hayatında zaman zaman yaptığı zihinsel bir eylemdir. Geçmişte yaşadığımız olumsuzlukları düşünerek hatalarımızın farkına varmak, bunlardan ders çıkarmak önemlidir ve kişiyi geliştirir. Ruminasyon bundan farklı olarak istemsiz şekilde ortaya çıkar ve engellemek zordur. Ruminasyonun sıklığı arttıkça bu durum kişinin yaşamını, sosyal hayatını ve iş yaşantısını olumsuz yönde etkilemeye başlar. Kişi olumsuz sonuçlara odaklanır ve başarılarını gözardı ederek bu olumsuz sonuçları kendiyle ilişkilendirerek genellemeye başlar. Bu durum kişinin yaşamını olumsuz yönde etkileyerek yaşam kalitesini düşürür.  Kaynağı çoğunlukla geleceğe yönelik yoğun kaygı duyma, depresif düşünceler, belirsizliğin verdiği rahatsızlık gibi durumlar olan ruminasyon daha çok depresif duygu durumu olan, anksiyeteye ve obsesif düşünce yapısına sahip kişilerde, travma sonrası stres bozukluklarında ve yeme bozukluğu gibi problemler yaşayan kişilerde daha sık görülebilir. Ayrıca kronik hastalıklar, yaş, cinsiyet gibi bazı fiziksel faktörlerin de ruminasyon riskini artırabildiği düşünülmektedir.  Sonuçlarına bakacak olursak depresyonda görülen ruminasyon, depresif semptomların artmasına neden olur. Bu da depresif dönemin süresini uzatır. Ruminasyon kişilerarası ilişkileri olumsuz yönde etkilediğinden kişi sosyal, iş ve özel hayatında sorunlar yaşamaktadır. Başkalarının kendisine yaptığı şeyleri de unutmadıklarından kinlenmeye ve intikam almaya yatkınlardır. Bu sebeple affetme davranışı onlarda daha az görülmektedir.  Yale Üniversitesi’nden Prof. Dr. Nolen Hoeksema’nın araştırmasına göre, insanlar depresif bir ruh halindeyken olan ruminasyonda, geçmişte başlarına gelen olumsuz şeyleri daha çok hatırlıyorlar. Mevcut yaşamlarındaki durumları ve olayları daha olumsuz yorumluyorlar ve gelecek için daha umutsuz oluyorlar. Bu olumsuzluk ve umutsuzluk, kişilerin karşılaşılan sorunlara çözüm yolu üretmede isteksiz, yetersiz ve kendine güvensiz olmalarına yol açıyor.  İnsanlar doğası gereği zaman zaman ruminasyon yapabilmektedirler. Bunun sıklığı ve şiddeti engelleyemeyecek şekilde fazlaysa, olumsuz düşünceler hayatınızın diğer alanlarını da etkiliyorsa ve depresif düşüncelerinizi kontrol edilemez seviyeye getiriyorsa bir uzmandan yardım almanız bu durumla baş etmenize yardımcı olacaktır.